Hoe vul jij “tederheid” in? In je leven? In je doen en laten? En in jezelf?
Wat betekent het voor jou? En hoe voel het?
Deze vragen stelde ik mezelf ook toen ik over deze kern-energie wilde schrijven.
Speelsheid heb ik steeds gemakkelijk kunnen oproepen.
Je weer het vrolijke zotte kindje voelen door leuke dingen te doen, uitdagingen aan te gaan of te durven experimenteren, vind ik gemakkelijk. En spannend leuk.
De deugniet in mij durft dan wel eens komen piepen.
Daadkracht heb ik ondertussen ook goed weten integreren.
Van te weinig, ging ik naar te veel. Nu heb ik gelukkig een mooie dosis daadkracht die ik kan inzetten wanneer het tijd voelt voor actie.
Maar dit alles zou weinig betekenis hebben als er geen tederheid aan te pas komt. Tederheid maakt het af. Creëert ruimte om het echt te voelen en ervaren. Het zorgt ervoor dat je het kan delen met anderen. Het voorkomt een van onze grootste (universele) angst; alleen vallen.
We willen er allemaal bij horen want we hebben de groep nodig.
Tederheid is…. zelfzorg
Hoeveel tijd per week reserveer jij voor jezelf? Hoe laat jij je stressmeter dalen? Je bent waarschijnlijk goed in het zorgen voor anderen, maar hoe zit het met jou?
Zorg je minstens evengoed voor de persoon waar jij de rest van je dagen mee samenwoont, -werkt, -leeft?
JIJ dus
Laat je speelsheid je creativiteit stimuleren en bedenk leuke dingen voor jezelf:
- Een warm bad bij kaarslicht
- Je favoriete serie op tv en ondertussen nippen aan een gin-tonic
- Een uitje met vrienden
- Een wandeling in de natuur
- Eindelijk die reis waar je al zo lang van droomt
- Leesvoer bij een tasje heerlijk geurende koffie
- Trakteer jezelf eens
Het maakt niet uit wat het is. Zolang het jouw batterij oplaadt.
Kortom, wees teder voor jezelf. Verzorg jezelf!
Tederheid is ook…. mededogen
Geen medelijden, maar compassie. Het begaan zijn met anderen.
Je schenkt tederheid aan de ander in de vorm van medeleven. Je kijkt met een mildheid naar de anderen én ook naar jezelf.
Maaike Verstraete, positivoloog vertelt er heel helder en duidelijk over in een filmpje .
Het gaat over het verschil tussen empathie en compassie.
Bij empathie (medelijden) voel je wat de ander voelt. Dus ook de pijn of het verlies dat iemand kan ervaren.
Bij compassie (medeleven) blijf je met warmte, liefde en een open hart aanwezig bij die ander. Zonder zijn/haar pijn te voelen.
Met tederheid dus.
Tederheid is ook nog… kwetsbaarheid
Hoe vaak verstoppen we onszelf niet achter stoer gedrag?
Achter hard werken? Of achter scherpe woorden?
Je écht laten zien, met je al sterktes én je zwaktes is heel moeilijk.
Vanuit de neiging om er bij te horen, denken we dat we maar beter “goed” kunnen zijn.
Hoe je dat invult, “goed zijn”, hangt af van je opvoeding, je omgeving, je ervaringen en zelfs van wat je genetisch erfde van je ouders.
En dit terwijl iedereen sowieso “goed genoeg” is.
Je durven tonen wie je bent, daar ligt jouw kracht in. Met al je talenten en kwaliteiten. En ook met je verlangens, tekortkomingen en je kwetsuren.
Als jij je kwetsbaarheid durft tonen, zal het je misschien ook lukken om de ander met mildheid te bekijken en ontvangen.
Daarin ligt veel tederheid.
Tederheid is zeker ook… verbinding
Al die dingen samen – zelfzorg, mededogen, kwetsbaarheid – creëren verbinding. Connectie met de mensen om je heen. Je familie, vrienden, collega’s of kennissen.
Door voor je zelf te zorgen blijf je een ontspannen, vriendelijk persoon. Iemand die gerust ook tijd wil vrijmaken voor de anderen. Als je met mededogen of compassie leeft, voelen mensen zich hoogstwaarschijnlijk gewaardeerd bij je.
En wanneer jij je toont zoals je bent, dan voelt het veilig genoeg voor de ander om dit ook te doen.
Kan je je voorstellen welke fijne en sterke verbindingen hieruit ontstaan? Relaties met tederheid, dat is zeker.
Mooi!
Was fijn te lezen en te luisteren en zéér leerzaam!!
DANK JE !