Leven in balans. Het klinkt als geen zorgen meer. Alles voelt dan evenwichtig aan. Het lijkt alsof het vanzelf gaat, want je hebt het allemaal goed geregeld. Je bent steeds happy. Je hebt van alles evenveel en genoeg. Er kan niets mis gaan. Je hebt hét gevonden. Eindelijk.

Realistisch? Ik denk het niet.

En toch geloof ik in balans, in evenwicht. Alleen niet in de manier waarop ik het hierboven beschrijf. Het is geen constante modus waarin je je bevindt. Het werkt niet zo dat je, eens de balans gevonden, je het nooit meer kwijt geraakt. Je vanaf dat moment in een soort zen-bubbel leeft waar alles smoothly verloopt.

Zo is het leven niet. Zo zijn mensen niet.

Wat voor de ene balans is, voelt helemaal niet zo voor de ander. Het is iets heel persoonlijks, unieks en verschillend voor elk van ons. Het is een zoektocht. Jouw zoektocht naar het evenwicht dat voor joú werkt.

• Evenwicht in energie ervaren en tegelijkertijd voldoende rust vinden.
• In bewuste keuzes maken en kinderlijk genieten.
• Weten waar je naar toe gaat en durven doelloos rondkijken.
• Echt goed in je vel zitten en baaldagen doorleven.
• Weten wat je wil of grenzeloos twijfelen.

Het gaat over een evenwicht vinden in wat balans voor jou betekent.

Het gaat ook over toelaten wat er is. Ook die moeilijke of minder leuke gevoelens. Het is OK om je slecht te voelen. Of onzeker. Of verdrietig.

En in plaats van er van weg te lopen, ga eens op onderzoek uit bij jezelf. Keer even bewust naar binnen en voel wat er speelt. Observeer bij jezelf waar het wringt of wat je nodig hebt. Het is geen pleidooi om je er in te laten hangen. Om je dagen aan een stuk door miserabel te voelen.

Ik pleit er net voor om het in handen te nemen. Jezelf te leren kennen. En het vast te pakken.

Met een mildheid voor jezelf. Vanuit een liefde voor jezelf. Want ook hierin zit een balans. Vanuit een zachtheid voor jezelf de moeilijke momenten laten zijn en ze tegelijkertijd liefdevol aanpakken en weten omzetten in iets positiefs.